Ismael Iglesias diziplina anitzeko artista da, eta obra plural bat eraikitzen jakin du, estilo propioarekin. Bere proposamenak, pinturaren eta instalazioaren arteko erdibidean, ikusmen aldetik eraginkortasun handikoak, egungo baliabide teknologikoen bilaketa sistematikotik datoz. Ez hainbeste irudiak hartzeko, gero oihalera edo pantailara eramateko, baizik eta haien artikulazio-abiadura ulertzeko eta onartzeko. Funtsezkoaren, hainbat fasetako oroitzapenaren bilaketa paradigmatiko horren ondorioz, partzelazio sistematikoaren bidez abangoardia piktoriko tradizionalaren lorpenak eta ordenagailuko pantailen luminiszentzia opakoa uztartzen dira.